Zwanger tijdens de Corona-crisis? Mathilde vertelt! 🤰🦸‍♀️ 

* Mathilde, 27 jaar, gehuwd met Marieke, 35 weken🤰 zwanger van een 👧, 'Be your own kind of beautiful!' *

Toen we in oktober 2019 een positieve zwangerschapstest in handen hadden konden we niet voorstellen hoe anders de wereld er 26 weken later uit zou zien. Ergens in december kwamen de eerste berichten over het Coronavirus vanuit China. Dat dit later de hele wereld over zou gaan en ook Nederland in zijn greep zou houden konden wij ons nog niet voorstellen. But it happend! Nederland ging deels op slot. Partners mochten niet meer mee naar de verloskundige, babyshowers konden niet meer door gaan en kraamvisite werd ineens raamvisite. Ook wij kregen hier als 2 moeders mee te maken. Onze verloskundige praktijk was vrij snel met het invoeren van het nieuwe beleid. Partners mochten niet meer mee naar de controles en echo’s. Dus vanaf maart moest ik hier alleen heen. Onze kleine meid heeft het een keer goed spannend gemaakt. Nadat ik haar een dag niet had gevoeld toch even de verloskundige gebeld. Ik moest direct langs komen maar mijn vrouw moest achter blijven in de auto. Onwetend of alles goed was met onze dochter. Dit was vooral voor haar heel zwaar en moeilijk. Gelukkig bleek haar hartje stevig te kloppen! Maar ze was wel gestagneerd in groei en hiervoor moesten we met spoed naar het ZH voor een CTG en echo. Ook hier moest mijn vrouw in de auto achter blijven. Vreselijk! Het was een spannende echo en ook hier zagen ze een verminderde groei. Zodra het kon heb ik mijn vrouw dit laten weten. Er werden 2 groeiecho’s ingepland. Wederom moest mijn vrouw in de auto achterblijven. Gelukkig konden we wel videobellen en kreeg ze de dingen “live” mee. We kregen goed nieuws! Onze dochter had het groeien weer opgepakt en was nu weer een lekkere gemiddelde baby! Het blijft toch gek dat zij tijdens zulke spannende momenten NIET mee mocht. Juist dan heb je elkaar zo hard nodig.

Op 23 maart werden de maatregelen verscherpt en ging de intelligente lockdown van start. “Groepsvorming” met meer dan 2 personen werd verboden in publieke ruimtes. Dit had gevolgen voor de babyshower die gepland stond. Onze familie en vrienden hebben hier hard aan gewerkt en nu kon dit niet doorgaan. Op 3 mei zou dit plaats vinden maar de kans was groot dat de maatregelen tegen die tijd niet waren versoepeld. Wij gingen er vanuit dat dit niet door zou gaan! En toen was het 3 mei.. Mijn schoonmoeder appte of ze even langs kon komen met een cadeautje. Later stond een deel van mijn schoonfamilie voor onze neus met allemaal cadeautjes, eten en leuke verassingen! Wauw!! Vrienden, collega’s en andere familieleden die er niet bij mochten zijn hebben een videoboodschap ingesproken. Deze hebben ze laten zien op de laptop. Hoe ontzettend leuk! Gelukkig was het heel mooi weer en konden we de babyshower in de tuin vieren. Wij waren erg verrast en hebben een ontzettend leuke middag gehad!

Op vrijdag 8 mei stond er een afspraak bij de verloskundige en mijn vrouw mocht voor het eerst sinds maart weer mee! Wat fijn om dit samen weer te doen. De laatste echo stond gepland op 15 mei (ik was toen 35wk zwanger) in het ZH en ook hier mocht ze mee! Zo hebben we haar toch nog even samen via het beeld kunnen bekijken. Prachtig! Nu is het wachten op onze prachtige kleine meid! Het blijft heel onwerkelijk om tijdens deze pandemie zwanger te zijn. Straks breekt de kraamperiode aan zonder kraamvisite want dat wordt raamvisite. Niet alleen ons doet dit erg veel verdriet maar ook dat van de naaste familie. Niemand kan straks onze dochter vasthouden en moet op 1,5 mt naar haar kijken of door het raam. Hopelijk is ze snel sterk genoeg en zwakt het virus nog verder af. We willen graag onze dochter met de wereld delen straks en niet alleen via een scherm of raam.

Vragen aan Mathilde? Stel ze gerust via het contactformulier! 🍀

Akke vertelt: Moeder worden tijdens de Corona crisis! 

* Akke, 23 jaar, gehuwd, grutske mem fan 'n jonkje 👶🏻, 'In libben sûnder leafde is in libben sûnder ljocht.' *

Het is maar goed dat we van tevoren niet weten hoe ons leven er over een tijdje uit ziet. Dan hadden we misschien niet eens geloofd wat nu werkelijkheid is. Ik had driekwart jaar terug toen ik mijn zwangerschapstest deed niet kunnen bedenken dat ik een bijzondere kraamtijd zou krijgen. Ik werd namelijk moeder tijdens de Corona crisis.

Blijdschap en dankbaarheid overheersten tijdens mijn zwangerschap! Er groeide nieuw leven in mij. Ik genoot volop van het zwanger zijn en van mijn zwangerschapsverlof. De uitgerekende datum naderde. Tegelijkertijd dook er een vaag virus op in China. Dat leek toen nog een ver van mij bed show en ik maakte me er niet erg druk om.

Later rukte het virus op in Europa en het was wachten totdat het Nederland had bereikt. Nog steeds maakte ik me niet veel zorgen. Weer later toen ik echt hoogzwanger was, dook het virus ook op in Friesland en zelfs in mijn woonplaats. Toen kwam het toch heel dichtbij. Ineens moesten we ons ook aan maatregelen houden zoals geen handen schudden. Mijn man mocht ook niet mee naar mijn laatste controle bij de verloskundige. Het werd menens. Mijn verloskundige raadde sterk aan om thuis te bevallen. Gelukkig was dit ook mijn grote wens. Ik hoopte heel erg dat mijn wens uit mocht komen want ik ging in deze tijd liever niet naar het ziekenhuis.

Mijn wens mocht uitkomen. Op de stralende lentedag 25 maart ben ik thuis bevallen van een prachtige zoon. Wat was ik dankbaar dat we als gezin gezond thuis waren. Ik had van tevoren vertrouwen in mijn lijf en de mensen om me heen. Maar ik heb me wel zorgen gemaakt of ik besmet zou raken en hoe mijn bevalling en kraamtijd dan zouden verlopen. Of wat als mijn partner besmet zou raken? Zaken waar je normaal niet druk over maakt als je hoogzwanger bent maar die in deze tijd toch door je hoofd spoken. Gelukkig was het gepieker voor niets en konden we genieten van een mooie kraamtijd. 

Er is vaak aan me gevraagd wat ik van mijn kraamtijd vond in deze gekke tijd. Eigenlijk zijn er twee kanten. Enerzijds is het erg vervelend dat niemand onbezorgd langs kan komen. Mijn eigen moeder werkt in de zorg en heeft mijn zoontje nog niet vastgehad. Mijn oma valt in de risicogroep en heeft mijn zoontje nog niet in het echt gezien. Dat zijn wel pijnlijke zaken. Daar heb ik natuurlijk ook wel van gebaald. Anderzijds hadden we een hele rustige kraamtijd met volop tijd voor elkaar als gezin. We konden goed aan elkaar wennen. Ik ben ontzettend dankbaar dat de bevalling is verlopen zoals ik gewenst had en dat ik tijdens mijn verlof onbezorgd kon gaan en staan waar ik wilde. En wij mogen misschien dan geen kraamvisite ontvangen maar we hebben elkaar en we zijn gezond. Er zitten zoveel mensen eenzaam in een verzorgingshuis, thuis in quarantaine of waar dan ook!

Heb je vragen aan Akke? Stel ze gerust via het contactformulier. 🍀

Aanmoddermem en corona 

* Sytske, 33, aanmoddermem van 3 (7, 5 en 3). Eerlijk, kwetsbaar en positief. Inspireert jou om jouw imperfecties te omarmen en jouw eigen keuzes te maken. *

Alleen maar meer tijd en gelegenheid om aan te modderen. Wij vinden het heerlijk.

Natuurlijk; het was best een uitdaging om onze weg te vinden als gezin. Ik dacht bijvoorbeeld een dagplanning te moeten maken, maar dit gaf mij zoveel stress, dat die planning na dag 2 al in het oud papier belandde omdat het ons anders teveel in de greep had.

Voor Tieme maakten we wel een overzicht wat hij per week moest maken voor school. Zo kon hij zijn eigen tijden en tempo bepalen. Hiermee kreeg hij ook verantwoordelijkheid voor zijn eigen leren en daar kan hij goed mee omgaan. Hij vindt het heerlijk om met een muziekje op zijn oren aan de slag te gaan met rekenen. Soms liggend voor de houtkachel, soms tussen de ontbijtspullen aan de keukentafel en soms (heel soms) op zijn kamer, aan zijn bureau.

Hij is zelfstandig en houdt ervan om hierin op waarde te worden geschat. Hiervoor kregen wij alle kans deze afgelopen weken.

Dan Jelte; die plichtmatig wat kleuterwerkjes deed, omdat hij dacht dat het moest en omdat hij zijn grote broer zag werken. Diep in zijn hart vond hij er niks aan, en dus lieten we hem zijn eigen gang gaan. Iedere dag boden we hem wel zijn werk aan, maar, het voordeel van kleuteren, niks MOEST. Hij pakte een grote tak en een scherp mes en ging in de tuin hout bewerken. Of graven, of stenen zoeken. Lekker buiten bezig, met zijn handen. Dat doet hij het allerliefst.

En Sanne, Sanne vindt het heerlijk dat we met zijn allen thuis zijn. Ze fladdert wat heen en weer, van heit naar mem, van broer naar broer. Af en toe komt ze op mijn schoot zitten en heb ik een stagiaire - dan vergadert ze even mee, of zegt ze gedag tegen mijn studenten.

De sleutel: LOSLATEN.

Loslaten van verwachtingen, van planningen, van oordelen en van controle. Dit is waar ik als aanmoddermem 100% voor&achter sta, en waarin ik nu maximaal werd uitgedaagd om het in de praktijk te brengen.

Waarin ik ook werd gedwongen om naar mezelf te kijken. De eerste twee weken kon ik in totale overgave me helemaal geven aan het gezin. Daarna begon het te wringen en merkte ik dat ik meer tijd en ruimte voor mezelf nodig had. Dit ben ik gaan nemen.

Want ook daar ligt winst: NEEM je eigen ruimte in. Doe waar JIJ blij van wordt. In mijn geval is dat: iedere ochtend alleen wandelen, en meer tijd in mijn bedrijf steken.

De afgelopen weken heb ik onze kinderen nog beter leren kennen. En zij mij ook. Hierdoor weten we erg goed wat we aan elkaar hebben. Er is minder ruzie, minder ‘gedoe’, minder vermoeidheid en geen overprikkeling.

Ze eten, maken lol, lachen, eten, spelen, eten, zijn lekker buiten, rennen, eten, ontdekken, eten en groeien. Groeien op alle fronten, en wauw, wat een fijne kinderen hebben we toch!

Wat heb jij geleerd over jouw kinderen deze afgelopen tijd?

Vind je het leuk om eens van gedachten te wisselen of jouw situatie om te denken? Neem gerust contact met mij op, @aanmoddermem.

Liefs Sytske
FB&IG @aanmoddermem
www.deaanmoddermem.nl

Een mooie herinnering aan de bevalling , zo onstond Zussas! 

| Deel 2 van de gastblog van www.zussas.nl |

Anderhalf jaar na de geboorte van mijn tweede dochter is Zussas ontstaan. En ben ik zelf een online HypnoBirthing cursus gaan ontwikkelingen om zwangere vrouwen en hun partners die goed voorbereid en zonder spanning willen bevallen te begeleiden. Zodat ze ontspannen en met vertrouwen de mooiste dag van hun leven tegemoet gaan. Met naast de HypnoBirthing tools, zoals ontspanningsoefeningen, visualisatieoefeningen, affirmaties en ademhalingstechnieken ook andere tools toe te voegen. Tools zoals afleidingstechnieken, mindfulness en houdingen die je tijdens je bevalling kan aannemen. Maar ook het geboorteplan is een belangrijke tool om de mensen die je begeleiden tijdens je bevalling op de hoogte te stellen van jouw wensen rondom de bevalling. Zodat jij je volledig kan focussen op de ontspanning tijdens je bevalling. Als jij ontspannen bent maakt je lichaam het hormoon endorfine aan een lichaamseigen stof die pijnstillend werkt. Hierdoor zal de bevalling vlotter verlopen.

En laten we eerlijk zijn, wat komt het nu goed uit dat je online deze cursus kan volgen. Wat dat aan gaat is COVID-19 voor bedrijven die online zaken doen een zegen. Maar voor zwangere vrouwen brengt dat weer extra spanning met zich mee. Ik wil in het ziekenhuis bevallen, maar is thuis nu misschien toch beter? Is het ziekenhuis wel veilig? Kan mijn partner wel bij mijn bevalling aanwezig zijn? 20 weken echo alleen doormaken terwijl je partner via facetime meekijkt maar jou geen knuffel kan geven als blijkt dat men iets afwijkends constateert. Dit kan extra spanning brengen tijdens je zwangerschap en je bevalling. En weet je, dat is niet erg. Huil maar een paar keer heel hard en ga dan een keuze maken. Blijf je het spannend vinden of ga je het heft zelf in handen nemen?

Dus of het nu je eerste, tweede of derde kindje is. Voel je spanning of heb je wel vertrouwen? Deze cursus ik voor iedereen. En als cadeautje voor iedereen, geef ik 4 tot en met 7 mei een gratis online cursus “Jouw geboorteplan in 4 dagen”. Omdat ik het alle vrouwen gun een mooie herinnering aan hun bevalling te hebben! Je kunt je hiervoor inschrijven via https://mailchi.mp/zussas/geboorteplan

Veel liefs van Jenny
Founder Zussas
www.zussas.nl

 Een mooie herinnering aan je bevalling 

| Deel 1 van de gastblog van www.zussas.nl |

Toen ik zwanger was van mijn eerste en het ging over bevallen maakte ik mij totaal niet druk.
Mijn zwangerschap verliep super, ik wist dat mijn kindje groter zou zijn dan gemiddeld, maar ik had geen stress. Iedereen die ik over bevallen sprak zei ook: “het komt wel goed, je bent hiervoor gemaakt”. Dus met die gedachten ging ik ook de bevalling in, zonder enige voorbereiding. Niet dat ik mij niet wou voorbereiden, want toen was ik al opzoek naar een HypnoBirthing cursus omdat Doutzen Kroes ook zo positief hierover was. Maar ik kon niets vinden, dat was in 2015.

Na 41 weken en 4 dagen zwangerschap werd ik ingeleid, een paar uur en weinig ontsluiting verder gekozen voor een ruggenprik. Relaxed naar de 10 centimeter toe. Maar toen moest ik persen en ik voelde mijn persweeën niet! En uh… hoe moet je eigenlijk persen? Ik wist het niet en volgde de aanwijzingen van het ziekenhuispersoneel en heb twee uur lang geperst. Ik hield mijn benen vast en gaf alles toen ze zeiden dat ik een perswee had. Maar mijn kindje was een sterrenkijker en ik kreeg een knip, er werd een vacuümpomp op haar hoofd gezet en zo werd ze geboren. Na een bevalling van 18 uur. En toen kwam de placenta niet.. een spuit in mijn been, gauw een infuus aanleggen en een paar keer hard duwen op mijn buik en daar kwam de placenta. Maar ik ging bloeden het stopte niet en ik merkte dat ik ging flauwvallen. Dat zei ik althans, achteraf hoorde ik dat niemand mij dat heeft horen zeggen. Mijn kindje werd aan haar vader gegeven en ik lag aan de beademing. Ik kwam weer bij maar had wel 2,5 liter bloed verloren. Een paar uur later probeerde ze de ruggenprik eruit te halen en ze vroegen mij te gaan zitten, maar dat kon ik niet meer. Na 3 dagen liep ik voor het eerst een stukje terwijl ik zwaar ondersteunt werd. Tegen mij werd gezegd dat dit kwam omdat mijn kindje zo groot was, 54 cm en 9 pond. Mijn bekken waren gekneusd, later bleek dat dit kwam omdat ik met het vast houden van mijn benen waarschijnlijk iets ontwricht heb en omdat er hard op mijn buik is geduwd om de placenta los te krijgen.

Daar zat ik in mijn kraambed thuis, te huilen! Ik kon niets, mijn kindje niet aankleden of in bad doen. Ik gaf wel borstvoeding maar ook dit deed pijn. Niet bepaald een mooie herinnering aan mijn bevalling. Pas na 1,5 jaar was ik hersteld van de kneuzing en was ik ook snel weer zwanger van de tweede. Ik was na de eerste bevalling echt bang om weer te bevallen, wat als ik weer zoveel bloed verlies? Wat als ik weer mijn bekken kneus? Dan kan ik weer niets met mijn kindje en ik heb nog een kind rondlopen. En ik werd ook bang gemaakt door verhalen van de verloskundige die bij de eerste bevalling was, zij gaf aan dat ik volgende keer echt in het ziekenhuis begeleid moest worden. Want wat er gebeurd was, kwam omdat ik een groot kind had en dat zou de volgende keer beter in de gaten gehouden moeten worden. Maar ik deed het anders, in 2018 kon ik de HypnoBirthing cursus wel vinden en ik ben vol vertrouwen mijn bevalling in gegaan. En toen ik de cursus deed dacht ik al, waarom kan dit eigenlijk niet online? Want de vastgestelde datums kwamen mij en mijn bevalpartner niet altijd uit, plus het regelen van oppas is ook altijd iets. Mijn tweede bevalling verliep zo anders dan de eerste keer, het grote verschil was dat ik na de bevalling gelijk naar huis mocht en kon lopen. Mijn bloedverlies was normaal dit keer, ik had een medische indicatie gekregen omdat men vreesde dat ik nu weer veel bloed zou verliezen. Het persen werd ademen, ik lag niet op bed maar zat op handen en knieën, ik heb geen pijnstilling gebruikt ondanks dat ik weer werd ingeleid, ik was constant in beweging, geen knip of vacuümpomp, de placenta kwam vanzelf en in 4 uur was ik bevallen. Ik pakte zelf mijn kindje aan en heb een uur gelukzalig met haar op mijn borst gelegen. Wat een verschil met de eerste keer. Iedereen die zwanger was raadde ik een HypnoBirthing cursus aan. Want ik had zo’n mooie herinnering aan mijn bevalling en dat gunde ik iedereen.

Morgen lees je deel 2 van mijn gastblog. Hier vertel ik meer over mijn trots.... Zussas!

Veel liefs,

Jenny💋

Francisca van Noflik Dragen aan het woord!

Veel stress?? Ga lekker knuffelen!

In deze corona crisis hebben veel mensen last van stress.

Ouders hebben hun kinderen al een tijd thuis, er moet schoolwerk gemaakt worden, ze hebben zelf een baan of misschien een eigen bedrijf. Er wordt nogal wat van ze gevraagd.

Het stresshormoon cortisol is dus veel en hoog aanwezig. Online worden er allemaal manieren bedacht om je te helpen met ontspannen.

Maar. Voel jij dat ook als je partner een arm om je heen slaat of je kind je eens een dikke knuffel geeft dat je dat erg prettig vind? Het liedeshormoon oxytocine stroomt door je lijf en je voelt je fijn en rustig. Oxytocine breekt dan het cortisol wat in je lichaam zit weer af.

Zoals ik nieuwe ouders altijd adviseer: Ga lekker knuffelen met je baby! Snuffel en relax met dat warme lijfje tegen je aan en je zult merken dat je er rustig van wordt.

Waarom slapen babytjes zo fijn als ze in een draagdoek gedragen worden? Ze voelen zich veilig en beschermd. Ze hebben geen stress!
Ze ruiken je, ze voelen je en ze voelen dat jij er voor ze bent en jij rustig bent, dus kunnen zijn ook tevreden zijn.

Zelf heb ik 4 kinderen. Alle 4 heb ik ze gedragen. De een wat langer dan de andere, maar dat komt ook door de kennis en ervaring die ik op deed naarmate ik langer moeder was.

Vaak als ik zelf niet lekker in mijn vel zat, ging ik met mijn baby in de doek (het liefst op de buik dragend, want kon ik lekker snuffelen aan die haartjes) wandelen. Sowieso vind ik wandelen erg fijn. Maar samen wandelen en zo knus bij elkaar, heerlijk. Door het geschommel viel de kleine in slaap en ik kreeg het gevoel dat ik de hele wereld over kon wandelen. Zoveel liefde voor dat kleine hummeltje bij mij in de doek!

Het werkt echt. Of je nu een kleine baby hebt die je in een doek of draagzak kunt dragen, of net als ons, een lange dochter hebt van 9 die niet meer te tillen is: KNUFFEL!

Vooral nu, in deze onzekere en gekke tijd. We mogen niet naar opa en oma, gezellig op visite bij familie en vrienden. Maar we hebben wel elkaar. Je gezin.

Knuffel en geniet van elkaar. Dit maak je maar één keer mee, dan kun je maar beter het beste er van maken.

Ben je zwanger of net bevallen en heb je vragen over een draagdoek of draagzak?

Schroom niet om contact te zoeken met me. Je staat niet alleen in dat grote draagdoeken-bos, ik ken de weg.

Via vele wegen kan ik je toch op weg helpen, ook al is het langs gaan bij de ouders nog even niet mogelijk. Gelukkig kunnen we online of via de app en mail heel veel!

En ik help je met liefde. Want ik gun elke ouder zon lief babytje slapend tegen hun aan, in een doek of drager. Zodat je ook je handen vrij hebt voor andere kinderen of een lekkere boterham voor jezelf smeren. 😉

Liefs,

Francisca
www.noflikdragen.nl
FB & IG: @noflikdragen